آزادی حقیقی

آزادي اين نيست که هر کس هر چه دلش خواست
بکند، بلکه آزادي حقيقي قدرتي است که شخص را
مجبور به انجام وظايف خود مي کند.
‹‹ ماکدونال ››

دین ها نتوانستند…

دین ها نتوانستند اختلاف میان انسانها را ازمیان بردارند ،

دین ها نتوانستند بین مردم جهان دوستی وبرابری ایجاد کنند،

دین ها نتوانستند جلوی جنگ ها وکشتارها را بگیرند ،

دین ها حتی نتوانستند بین پیروان هردینی مسالمت ویگانگی بوجود بیاورند ،

دین ها از ناآگاهی نسل های گذشته بهره گرفتند وپابرجا ماندند،

ولی درجهان فردا که انسان لبریز آگاهی خواهد شد جایی برای دروغ ودغل ودین باقی نخواهد ماند .

اسارت محصول جهالت !

 

مادامی که جهالت همراه با عقاید پوچ موروثی مذهبی

درجوامع بشری حاکم است

هیچ راهی برای نجات بشریت از

چنگال خونین ومخوف مذهب نیست

چون تنها فراورده جهالت اسارت است .

خدا را فراموش کرده اند…

در خواب زمستانی فرو رفته بهار را فراموش کرده اند

میان تاریکی شب خزیده ، نهار را فراموش کرده اند

به فکر آمدن صبح نیستند ، چنان در خواب غفلتند

اینان به کلی صباح را فراموش کرده اند

بر سر سفره قدرت جمعند و مشغول چپاول

درون بازی قدرت کنار را فراموش کرده اند

به رفتن نمی اندیشند و به خیال خود می مانند

بر متکای قدرت لم زده فراررا فراموش کرده اند

غرق ظلم و جنایت و فساد شده اند

میگیرند و میکشند ،خدا را فراموش کرده اند

دیریست بر پیکره اعتقادات مردم تبر میزنند

یا علی میگویند لیک حیدر کرار را فراموش کرده اند

آزادی خواههان را گرفتند و سپردند به زندان و قبرستان

ندای آزادی خواهی این ملت را فراموش کرده اند

چون خود در خواب خرگوشی به سر میبرند ، گاها"

در توهم قدرت، سیل جمعیت بیدار را فراموش کرده اند

چرا؟

دراسلام فرد بی حرمت ،زن برده ،کودک دررده احشام ،

عقیده آزاد ،موسیقی ،وس.ک.س گناه کبیره است .

م.حکمت

تیتر یک !

تیتر یک
بوی نان تازه می‌داد
که قرار بود در سبد خانوار هر ایرانی قرار گیرد
و تیتر یک
از بیمه‌ی رایگان
و تحصیل رایگان
حرف می‌زد
و تیتر یک
احقاق حقوق کارگران بود
و تیتر یک
بانگ بلند آزادی بود
و روزنامه را انداخته بود زیرش
تا از سرما نمیرد،
روزنامه‌خوابی که همیشه گرسنه بود
و مریض بود
و درس نخوانده بود
و یک بار
تنها یک‌بار که به بانگ بلند فریاد زده بود؛
- آزادی،
برای همیشه از کار اخراجش کرده بودند
...
تیتر یکی برای شهدایی که در "خشونت حداقلی" عاشورای 88

جان خود را فدای امان بزرگمان آزادی نمودند …

یادشان جاودان

انسان

انسان بركه اي است

كه بدون بدون تغيير مداوم

مرداب خواهد شد.

زندگي ماچیست؟

زندگي ماچسيت؟؟

در ميان شعله هاي اين جهنم مي خنديم ،گريه مي كنيم ،

مي ترسيم ،مايوسيم ،اميد واريم ،

مي روئيم ،رشد مي كنيم ، گل مي دهيم ،پ‍‍‍‍ژ مرده مي شويم .

ليكن لهيب اين آتش سوزنده ي ما ابدي است

آيا نسلهاي آينده ما نيز در اين جهنم براي هميشه وتا ابد خواهد سوخت؟؟

اصلا زندگي ما به معني حال وجود ندارد ،زندگي ما به فردا احاله مي گردد ،

و ما به فردا علاقه منديم ،

فردايي كه امروز نمي شود ودر پي خود فرداي ديگري دارد

با وجود آن اين فردا مرجع اميد ماست ،

فردا، آهنگ يكنواخت وتنها آهنگ اميد بخشي است

كه در سر تاسر جهنم ما طنين مي اندازد

فردا سرور دائمي ماست ، فردا نان خواهيم خورد ،فردا دفع ظلم خواهد شد ،

فردا آلام ومصائب ما كمتر خواهد شد ،

فردا دژخيمان دست از شكنجه وتعذيب ما خواهند كشيد

فردا صداي شلاقي كه استخوانهاي ما را خرد مي كند شنيده نخواهد شد

ما منتظران اين فردا هستيم

هر سطري از اين نوشته ها عذاب وجزائي است كه بر ما تحميل شده است 

دراين جامعه حرف بد جزو جنايت است

، ليكن عمل بد ، پاك ومباح است

در اينجا همه كارهاي بد عملي مي شود ،بدون آنكه حرفي از آن به زبان آورده شود

تمام حرفهاي خوب زده مي شود ،بدون آنكه ذره اي عملي گردد

نداي فضيلت وتقوا از زمين به اسمان مي رود ،

ولي فضيحت و رسوايي از در و ديوار مي بارد ،

راستي ودرستكاري اولين الفباي تدريس مكاتب ومدارس است ،

ولي اين نخستين دروغ ونا درستي است كه به اطفال ما تعليم داده مي شود

قهقهه ي ما زهر خندي از بغض وعدوان است كه به هر طرفي متوجه گردد ،

چون شعله هاي آتش سوزنده وكشنده است

منظره بد بختي وبي نوايي ديگران مسبب نشاط ماســـــــت ،

گر چه ظاهرا با چهره ي معصوم وغمناك مي گوييم: آه بـــــــيچاره!!! 

اما در باطن موجي از مسرت ،آتش سبعيت دروني ما را تسكين مي نمايد

اينجا سر زمين عجايب واسرار است!